+904545008500
Tur programına katılan misafirlerimizle Giresun şehir merkezinde bulunan Atapark’ta buluşuyoruz.
Alparslan caddesi ile Gazi caddesinin birleştiği köşede yer alan belediye binası 1939 yılında Erzincan depreminde eski belediye binasının yıkılmasının ardından, 1949 yılında şimdiki bina inşa edilmiştir. Yapının ana malzemesi olarak merkez bıçakçı köyünden getirilen kesme andezit taşı kullanılmıştır. Bina bodrum üzeri 3 kat olarak inşa edilmiştir. Yapı plan bakımından özgünlüğünü korumaktadır.
3 ayrı kitabesi bulunan caminin ilk olarak 1661 yılında Hacı Mittad Ağa tarafından inşa ettirildiği, 1841 yılında ise Hacı Çalık Kapudan tarafından onarımının yaptırıldığı doğu cephesinin üzerinde yer alan kitabeden anlaşılmaktadır. Şimdiki cami cümle kapısı üzerindeki kitabeye göre 1889 yılında Hacı İsmail Efendi’nin eski caminin yerine inşa ettirdiği yazmaktadır. Kagir sistemde inşa edilen yapı uzunlamasına dikdörtgen planlıdır. Caminin kuzey cephesi diğer cephelere göre daha gösterişli inşa edilmiştir. Cephenin tamamında kesme andezit taşı kullanılmıştır. Yapı 2011 yılında restore edilmiştir.
1959 yılında açılmış olan, daha çok yakın çevresine hizmet veren yerel bir liman olma özelliği taşır. Başta fındık, çinko, kurşun ihraç edilir.
Taşbaşı parkında yer alan, 1887 yılında inşa edilen yapı fındık içhanesi olarak kullanılmıştır. Günümüzde Giresun Ticaret Odası tarafından satın alınıp restore edilerek kullanılmaya başlanmıştır. Bir diğer adı İskelebaşı Hanı olan yapı, genel olarak kesme andezit taşı kullanılarak yapılmıştır. İç mekanı ihtiyaca göre bölümlere ayrılmış olan yapı kısmen özgünlüğünü yitirmiştir.
Osmanlı padişahlarından Sultan 2. Beyazit’ in oğlu Şehzade Abdullah’ ın Trabzon’da Sancak Beyi iken, Trabzon’dan getirilen bir grup Türk ailenin, Taşbaşı parkının bulunduğu alanda cami, medrese, imarethane, hamam etrafına yerleştirilerek kentin ilk müslüman mahallesini oluşturduğu yer olarak bilinir. Cumhuriyetle başlayan yenilenme çalışmalarıyla parka ağaçlar, çiçekler dikilmiş havuz yapılmıştır. Giresun tarihinde önemli bir yeri olan Taşbaşı, günümüzde çay bahçesi olarak kullanılmaktadır.
Osman Feridunoğlu’na büyük dedeleri olan Topal Osman Ağa’dan kalan binanın 19. yy. sonlarında inşa ettirildiği düşünülüyor. Fındık içhanesi olarak kullanılmıştır. Zemin üzeri 2 katlı olarak inşa edilen yapının çatı katı sonraki dönemde yapılmıştır. İnşasında moloz bazalt taş kullanılmıştır. Yapının iç mekanı kullanım amacına göre yeniden şekillendirilmiştir ve yapı günümüzde banka olarak kullanılmaktadır.
Caminin, kuzey cephesindeki giriş kapısı üzerinde yer alan kitabelik yeri boştur. Şeyh Keramettin’in 1590′ lı yıllarda Giresun’a geldiği bilinir. Cami ise 17. yüzyılın hemen başlarında inşa edilmiştir. Kagir sisteminde inşa edilen yapı uzunlamasına dikdörtgen planlıdır. Caminin son cemaat yeri bulunmamaktadır. Yapının kuzeybatı cephesinde yer alan minaresi , kare kaideli, çokgen gövdeli ve tek şerefelidir. İç mekanda duvar yüzeyleri sadedir. Cami içten ahşap tavan, dıştan Marsilya tipi kiremitle kaplı kırma çatı ile örtülüdür.
Eskiden Franda ve Rusya Başkonsolosluğu olarak kullanılan yapı 19. yüzyılın sonunda inşa edildiği bilinir. Osmaniye mahallesi Gazi Paşa Caddesi üzerinde yer alan yapı, zemin üzeri iki katlıdır. Önceki yıllarda Halk Eğitim Merkezi binası olarak kullanılan yapının iç mekanında kapsamlı bir onarım yapılmış ve yapı 14 Nisan 2012 tarihinde İl Özel İdaresi Konservatuarı olarak yeniden hizmete açılmıştır.
Yapının yapım tarihi ve yaptıranı hakkında bilgi veren bir kitabesi veya dönem kaynağı yoktur. Rum bir esnaf tarafından manifatura dükkanı olarak inşa edilmiştir. 1930’lu yıllardan 1980’li yıllara kadar da Yeşil Giresun Gazetesi tarafından kullanıldığı bilinen yapı, 1990’lı yılların sonunda restore edilerek Can Akangin Sanat Galerisi adıyla hizmete açılmıştır. Binanın yapımında kesme taş ve moloz taş kullanılmıştır. Yapının 3 cephesi sağır olup ön cephesi gösterişli düzenlemeye sahiptir. Yapının iç mekanı sade olup asma katı yapımında ahşap malzeme kullanılmıştır. Bina günümüzde sergi salonu olarak kullanılmaya devam etmektedir.
1988 yılında Rizeli Mehmet Ali Bey tarafından inşa ettirilmiştir. Türbe 16. yüzyılda Giresun’da bulunmuş olan Seyyit Mehmet Paşa’nın mezarı üzerine yaptırılmıştır. Halk arasında ise burada yatan şahsın Giresun fethi sırasında şehit düşen uç beyi Seyyit Vakkas’a ait olduğuna inanılır. Türbe taş duvarlarla çevrili küçük bir bahçe içerisinde sekizgen planlı olarak, Klasik Osmanlı türbeleri tarzında yapılmış bir yapıdır. Günümüzde misafirlerin ziyaretine açıktır.
Giresun Müzesi bahçesinde korunan camiye ait kitabeye göre , cami ilk olarak 1607- 1608 yıllarında Seyyit mehmet paşa tarafından inşa ettirilmiş. Zamanla harap olmasından dolayı cami yeniden yapılmıştır. Günümüzde giriş kapısının sol üst tarafında bulunan levhada, 1593 yılında inşa edildiği, 1896 yılında Karamustafaoğlu Mahmut Esat tarafından yenilendiği yazılıdır. Cami, Giresun Kalesi’nin giriş kapısı yakınında bulunduğundan Kapukahve ismiyle anılmış olup, günümüzde bulunduğu semtin adı da aynıdır. Kare planlı olan cami, meyilli bir arazi üzerine oturur. Minaresi sekizgen kaideli, çokgen gövdeli ve tek şerefelidir. Kapukahve camisi, cephelerdeki üçlü kemer düzenlemesi, oldukça gösterişli giriş kapısı ile son dönem Giresun camilerinin en güzel örneğini yansıtır.
Giresun’un önemli tarihi mekanlarından biri olan Kazancılar yokuşu, oldukça dik bir yokuştur. Adını yolun kenarında olan kazancılardan almıştır ancak günümüzde eskisi kadar sanatkar kalmamıştır. 2015- 2016 yıllarında yeniden düzenlenmiştir.
Sultan Selim Mahallesi Eşref Dizdar Caddesi’nde bulunan Millet Bahçesi, 1902 yılında Kaymakam Mir Ziya, Belediye Reisi Kapudan Yorgi Pafla ve Giresun halkının yardımları ile yapılmıştır. Parkın içerisinde anıt ağaçlar ve çeşitli peyzaj bitkileri yer alır. Dikdörtgen şekilli bahçenin kuzeyinde taraçalı bir balkon ve çay salonu vardır. Bahçenin bu cephesini kale surlarının kalıntıları oluşturur. Bahçenin anıtsal kapısı ve iki yanındaki çeşmeleri kesme andezit taşı ile inşa edilmiştir. kapının iki yanında yer alan çeşmeler aynı formda inşa edilmiştir. Üzerinde yer alan kitabelerine göre doğudaki çeşme, eski valilerden Kadri Bey adına; batıdaki çeşme ise yine eski valilerden Sırrı Paflaa adına inşa edilmiştir. Günümüzde insanların aileleriyle, arkadaşlarıyla gelip çay içtiği dinlendiği bir parktır.
Giresun merkez Sultan Selim Mahallesinde bulunan bina, Osmanlı Padişahı Sultan 2. Abdülhamit zamanında Giresun Kazası Belediye Başkanı tarfından 1886 yılında Giresun Hükümet Konağı olarak yaptırılmıştır. 1912 yılında kapsamlı bir onarımdan geçirilmiş olan binanın 1917 yılında Birinci Dünya Savaşı sırasında, Rus donanması tarafından bombalanmış ve hasara uğramıştır. 1923 yılına kadar Hükümet Konağı olarak kullanılan bina Türkiye Cumhuriyeti Devleti kurulmasıyla Giresun ilinin valilik binası olarak kullanılmaya başlanmıştır. 2004 yılında valilik makamının yeni binasına taşınmasıyla aynı yıl bina, Giresun Valiliği tarafından, Karadeniz Teknik Üniversitesi Rektörlüğüne, Giresun Üniversitesi Rektörlük binası yapılması şartıyla tahsis edilmiştir. 17 mart 2006 tarihinde Giresun Üniversitesinin kurulmasıyla , 23 mayıs 2007 tarihinden itibaren Giresun Üniversitesi Rektörlük Binası olarak kullanılmaya başlanmış.
Kesme taştan yapılan ve neoklasik özellikleri taşıyan Kale Cami’nin iki adet kitabesi vardır. Giriş kapısı üzerinde bulunan 1830 tarihli kitabeye göre, ilk cami Dizdarzade eşi Emetullah Hanım tarafından inşa ettirilmiştir. İkinci kitabe de ise caminin 1911-1912 yılları arasında Sarı Mahmutoğlu Hacı Mustafa Efendi tarafından yeniden yaptırılmıştır. Bazı kaynaklarda, ilk caminin ahşaptan olduğu yazılır. yapı kare planlıdır. Son cemaat yeri bulunmayan yapının kuzeyinde yuvarlak gövdeli tek şerefeli minaresi yer alır. Kale Cami Osmanlı mimarisinin bölgedeki en güzel örneklerindendir.
Merkez kale caminin bahçe duvarında yer alan çeşme 1924 tarihinde Hacı Mustafa Efendi’nin oğlu Eşref Efendi tarafından yaptırılmıştır. Kale Camisi’nin Bahçe duvarına inşa edilen çeşme, üç sıra kesme bazalt taşın örülmesiyle meydana gelmiştir. Çeşmenin üst sırasının ortasında 4 satılık mermer kitabe yer alır.
Kalenin kuzey eteklerinde yer alan özgürlük yolu 1950’li yıllara kadar Giresun- Trabzon şehirlerarası karayolu olarak hizmet vermiş . Günümüzde ise bu yol, şehir içinden deniz manzarasını izleyebileceğiniz bir yerdir.
Giresun kentinin 1.7 km açığında bulunan Giresun adası, Doğu Karadeniz’de antik dönemde ve orta çağda yerleşime sahne olmuş tek adadır. 2. derece doğal ve arkeolojik sit alanı olan, yaklaşık 40.000 mÇ yüzölçümüne sahip olan ada üzerinde klasik döneme ve ortaçağa ait kalıntılar bulunmaktadır. 2009 yılında başlatılan sistematik ve periyodik araştırmalar ve 2011 yılında başlatılan kazı çalışmaları sonucunda adada yer alan yapılardan bazıları ortaya çıkarılmıştır. Surlarla çevrili olan adada tapınak üzerine inşa edilmiş kilise, kule, sarnıç gibi yapılar mevcuttur. Ada surlarının Trabzon Pontus İmparataoru Alexius 2 Komnenos döneminde inşa edildiği bilinmektedir. Türklerin adaya ilk kez 1368 yılında çıktığı bilinmektedir. Osmanlı döneminde de stratejik öneme sahip olmuştur. Ada aynı zamanda amazon kadınlarının bir dönem yaşadığı yer ve mitolojideki ünlü Altın Post Seferinde Herkül ve arkadaşlarının uğradığı yerlerden biri olarak da bilinir. Adada yer alan ismi doğum anlamına gelen bir kelimeden üremiş Hamza Taşı, çevresini dönene güç verdiğine ve çocuk sahibi olmasının kolaylaşacağına inanılır. Bu sebepten Aksu şenlikleri sırasında dilekler tutulur, kayıklarla ada çevresinde dolaşılır.
1930 yılında eğitim öğretime başlamış olan okul Kale Mahallesinde yer alır. Eski adı Orta Mektep olan okul bodrum üzeri üç katlı kagir sisteminde inşa edilmiştir. Gösterişli bir cephe düzenlemesine sahip olan yapının iç mekanı sade bir düzenlemeye sahiptir.
Eski kaynaklarda ismi Aziz Nikola Kilisesi olarak anılan kilise, Zeytinlik Mevkiinde yer alır. Avlu içerisinde yer alan beşgen planlı kilisenin 3 ayrı giriş kapısı bulunur. Kilisenin kuzey yanında papaz evi bulunmaktadır. 18. yy bu bölgede yaşayan rum halk tarafından Gogora Kilises adıyla yaptırılmıştır. 1923’e kadar Ortodoks kilise olarak hizmet vermiştir. Daha sonrasında 1948- 1967 yılları arası hapishane görevi görmüş ve 1988 yılında restore edilerek müze olarak kullanılmaya başlanmıştır. Müzenin içerisinde Helenistik, Roma dönemine ait kalıntılar ve heykeller; Osmanlı dönemine ait kıyafet ve paralar yer almaktadır.
Kalenin Güneydoğusunda yer alan Zeytinlik Semti eski tarihi Giresun evlerinden oluşur.19 yy ortalarında Avrupaya başlayan fındık ihracatı ile konut tiplerinde bir tarz gelişmiş ve ticareti elinde bulunduran varlıklı kesim burada oturmuştur. Dar sokaklardan oluşan mevkide yer alan evler meyilli bir alan üzerine birbirlerinin ışıklarını, manzarasını kesmeyecek şekilde sıralanmıştır. Giresun evlerinde süslemede kullanılan motifler birbiriyle uyumlu benzer şekildedir. Konut tiplerinde Giresun’un geçmişteki dokusunu yansıtan, gezilip görülecek müstesna bir semttir.
Rum Ortodoks Cemaati tarafından 1906 tarihinde erkek okulu olarak inşa edilmiştir. 1922 tarihinden 1940 yılına kadar jandarma er okulu, 1947 yılına kadar Topçu taburu, 1947 den günümüze kadar da Ticaret Meslek Lisesi olarak kullanılmıştır. Yapı Çınarlar mahallesinde geniş bir bahçe içerisinde yer alır. Bahçenin yığma taş örgülü güney duvarı, anıtsal görünümlü giriş kapısı ile birlikte 1970’li yılların sonunda yıkılarak 2-3 metre geri çekilmiştir.
1800 lü yıllarda inşa edilmiş bir Fransa Katolik kilisesidir. Fransa’nın İstanbul’daki büyükelçisi Giresun’da yaşayan Kapusen rahipleri tarafından 1911 tarihinde yaptırılmıştır. Günümüzde kilise 1967 yılından itibaren çocuk kütüphanesi olarak kullanılır. Kuzey- güney doğrultusunda dikdörtgen planlı olarak inşa edilen yapı, kesme taş duvarlarla çevrili bahçe içerisinde yer alır. Yapının caddeye bakan kuzey cephesi oldukçe gösterişlidir. Yapı; cephe düzenlemesi, iç mekan zemin döşemesi, pencere biçimleri ve dekoratif tavanı ile Giresun’daki kilise yapılarından en güzel örneklerinden biridir.
19. yy da Hasan Vehbi tarafından yaptırılmıştır. Kagir sistemde inşa edilen yapı, uzunlamasına dikdörtgen planlıdır. Yapımında bazalt ve andezit taş kullanılmış yapı, süsleme bakımından sade bir düzenlemeye sahip olup, son cemaat yerindeki üçlü düzenlemesi, diğer camilere kıyasla en belirgin özelliğidir.
1 derece doğal ve arkeolojik sit alanı olan Giresun Kalesi, zengin bir tarihi kültüre sahip olan Kale şehrin merkezinde kurulmuştur. Denizi ve karayı kontrol altında tutabilecek stratejik bir noktada kurulmuş olan kale, milattan önce 183’te bölgeyi ele geçiren Pontus Kralı 1. Farnakes tarafından kurulmuştur. Fatih Sultan Mehmet’in 1461 Trabzon’u ele geçirmesiyle Giresun şehri ve kalesi kalıcı olarak Türklerin eline geçmiştir. Kalenin yer aldığı yarım adayı çevreleyen surlar bazı noktalarda yerini doğal sarp kayalıklara bırakır. Sur boyunca yer yer kuleler mevcuttur. Surların en özgün ve gösterişli olan bölümü, kalenin kuzeye bakan yüzünde, günümüzde valilik konutu olarak yapının bahçesinde kalan bölümüdür. Surun bazı bölümleri günümüzde kısmen yok olmuş olsa da mevcut izlerden yola çıkarak kalenin şeklini anlamak mümkündür. Hem araç hem yaya ulaşımı oldukça kolaydır. Kalede Milli Mücadele Kahramanı Topal Osman Ağa’nın anıt mezarı, mağaralar, kaba taşlarla örülmüş surlar ve taş kabartmalar görülebilecek önemli noktalardır. Dinlenme yerleri, park ve bahçelerle düzenlenmiş olan kale müstesna bir seyir mekanıdır.
Giresun Kalesi’nin içindedir. Kurtuluş Savaşı gazisi Yarbay Topal Osman için yaptırılmış ak mermerden bir anıt mezardır.
Pontus döneminden kaldığı sanılan kuyu,kalenin eteğinde ve yeni açılan yolun kenarındadır. Kale’nin su ihtiyacını karşılamak için açılmıştır.Gizli geçitlerlede bağlantılı olduğu söylenir.Kuyunun ağız kısmı iki metre yüksekliğinde 80 cm. genişliğindedir.Kesme taşlardan örülmüştür.Kesme taşlardan sonra kuyu genişlemekte ve 7-8 metre derinliğe inmektedir.
Kale mahallesi, Eşref Dizdar Caddesin’den sahildeki Atatürk bulvarına inen tarihi bir yoldur. Giresun Kalesinin içinden sahile ulaşan doğal kayaya oyulmuş merdivenli bir yoldu. Surların en gösterişli noktasından doğal bir geçit şeklinde sahile inen bu yol ilk sahil yolu çalışmalarında bozulmuş ve tekrar dönemin valisi tarafından 2012 yılında yaya ulaşımına açılmıştır. Fiyala isminin nereden geldiği bilinmemektedir.
Eski lonca üzerinde,Hıristiyanlığın bölgemizde yeni yayılmaya başladığı yıllarda yapılmış olan kaya gömütüdür. Meryem Ana, gizli geçitle Kufa Kuyusu’na açıldığı ayrıca tapınağın üç katlı olduğu ve şifahane olarak kullanıldığı söylenir.
10. yıl Cumhuriyet Parkında günün yorgunluğunu atmak için keyifli deniz manzarası eşliğinde çayımızı yudumluyoruz.Bir daha ki Adımla Giresun turunda buluşmak üzere vedalaşıyoruz.